پتروشیمی میانکاله توجیه اقتصادی ندارد
تاریخ انتشار: ۱۶ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۰۵۵۴۰
پیش از ظهر امروز نشست سمیه رفیعی رئیس فراکسیون محیطزیست مجلس شورای اسلامی در یک نشست خبری به سوالات خبرنگاران حوزه محیط زیست پاسخ داد.
رفیعی در ابتدای نشست ضمن قدرانی از خبرنگاران، کار خبر را بزرگ و ارزشمند دانست و گفت: خبرنگاران محیطزیست با تمام سختیها به خاطر علاقهای که دارند در میدان باقی مانده و با عشق به کار خود ادامه میدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در ادامه در پاسخ به سوای در رابطه با پتروشیمی میانکاله گفت: ابتدای پروژه میانکاله در دولت نهم رقم خورد که طرحی به سازمان محیطزیست آمد برای ساخت پتروشیمی و پالایشگاه مازندران که لابی بسیار سنگینی را انجام داد. جلسات متعددی تشکیل شد، اما این این طرح مسکوت ماند و به جایی نرسید. در ادامه این طرح دوباره ارائه شد و این بار اسم آن عوض شده و تنها بحث راهاندازی پتروشیمی مطرح شده بود و این که پتروشیمی صنعت سبزی و هیچ مشکلی برای منطقه ایجاد نمیکند.
رفیعی ادامه داد: زمینی که به این پتروشیمی اختصاص پیدا کرد ۹۰ هکتار است که بسیار زیاد است، حداکثر زمینی که برای این امر اختصاص میدهد معمولاً تا ۱۰ هکتار است. مشکل دیگر این است که بعد از گذشت پنج سال که این زمین واگذار شده بود هیچ کاری در این زمین انجام نشده بود و قانوناً باید بازپسگیری میشد که این اقدام انجام نشد و این اقدام حقوق مکتسبه را برای احداث کنندگان پالایشگاه ایجاد کرده است.
رئیس فراکسیون محیطزیست مجلس شورای اسلامی گفت: در سند این زمین قید شده است که جز اراضی درجه یک محسوب میشود و کارکرد اراضی و مراتع درجه یک مشخص است چرا باید این مرتع با این ویژگی برای پتروشیمی استفاده شود؟ آن هم در منطقهای که میتواند تأمین کننده امنیت غذایی ما باشد، استقرار صنعت توجیه اقتصادی ندارد.
رفیعی افزود: سوال مهم ما این است که چرا رئیس وقت سازمان محیطزیست میایستد و کلنگ این پروژه زمین زده میشود آن هم در حالی که قبل از آن با فعالین محیطزیست جلسه داشته و از مشکلات این طرح خبردار شده است. سازمان جنگلها و مراتع چرا زمین را بازپسگیری نمیکند؟ این بازپس نگرفتن زمین برای مالک پتروشیمی حقوق ایجاد کرده است، سازمان محیطزیست هم تکلیف را روشن کرده و نظر قطعی خود را اعلام کند.
وی ادامه داد: این پتروشیمی خوراک خود را میخواهد از کجا تأمین کند و محصولاتش را در کجا میخواهد بفروشد وقتی در داخل و خارج مشتری برای آن وجود ندارد. رئیس مجلس نیز از فراکسیون محیطزیست در رابطه با پتروشیمی میانکاله حمایت لازم را کرده است.
رفیعی در رابطه با دریاچه ارومیه گفت: طرح تحقیق و تفحص از ستاد احیا دریاچه ارومیه مدتی است که شروع شده است، این ستاد به اندازه پولی که گرفته برای دریاچه کار نکرده است، هیچ ساماندهی کشاورزی آن منطق و برداشت آبها نشده است. کسانی که باید پاسخگو باشند امروزه خود مدعی شده و طلبکار هستند.
وی در رابطه با حقآبههای مرزی گفت: ما وقتی بر سر میز مذاکره برای آب میرویم نمیتوانیم به خوبی از خود دفاع کرده و مشکلاتی را که این کمبود آب برای کشور ایجاد میکند برای طرف مقابل توجیه کنیم، این در حالی است که طرف مقابل با آمادگی کامل و با یک دیپلماسی یکسان بر سر میز مذاکره مینشیند.
رئیس فراکسیون محیطزیست مجلس شورای اسلامی گفت: کشور ما نیاز دارد که از انرژیهای تجدیدپذیر بیشتر استفاده کند، باید به سمت ایجاد نیروگاههای کوچک برویم. در نیروگاههایی که داریم هم مصرف آب را کمتر کنیم و از سوخت مازوت با کیفیت استفاده کنیم. باید نیروگاههای بادی و خورشیدی را در کشور احداث کنیم.
رفیعی گفت: باید بپذیریم که کشور ما از نظر سرانه جنگل فقیر است، جنگلهای ما آسیب پذیر هستند و با گرم شدن هوا آتشسوزی در آنها اتفاق میاُفتد، باید اقدامات لازم برای جلوگیری از این آتشسوزیها انجام شود.
باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی محیط زیستمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: پتروشیمی میانکاله رئیس فراکسیون محیط زیست فراکسیون محیط زیست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۰۵۵۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، مسألە حفاظت ازمحیطزیست در ایران مانند آن چه در اندیشە فلسفی سایر نقاط جهان نیز مشابه آن روی داده است، در پارادایم طبیعتگرایی ظهور یافت.
نرگس آذری (دانشجوی دکتری جامعهشناسی سیاسی) در مقالهای با عنوان «در باب ضرورت یک انقلاب شناختی در جامعهشناسی ایرانی» به این موضوع اشاره میکند که اهمیت به محیطزیست به مثابۀ نوعی بینش در مقابل انسانمحوری فزاینده عصر توسعه و مدرنیسم قد علم کرده است و رویکرد طبیعتمحورانهای را شکل داده که در آن محیطزیست نیازمند توجه و مراقبت فوری است.
* محیطزیست و مناطق حفاظت شده
به زعم این پژوهشگر حفاظت از محیطزیست نیازمند تعریف محیطزیست در تقابل با فعالیتهای انسانی دانسته شده است و از همینجا مرزهای محیطزیست در آن چه اکنون به عنوان مناطق چهارگانه حفاظت شده میشناسیم پدید آمد. شکلگیری این مرزها به زمان تصویب قانون شکار به عنوان اولین قانون محیطزیستی کشور و ایجاد مناطق ممنوعه در سال ۱۳۴۲ برمیگردد.
او در ادامه مینویسد در آن زمان با توجه به وسعت کشور و بودجههای محدودی که در اختیار شورای شکار قرار میگرفت، تشخیص داده شد اگر عمده منابع اعتباری به مناطقی تخصیص داده شود که به لحاظ بومشناختی اهمیت ویژهای دارند، موجب موفقیت بیشتر در حفاظت از آن مناطق خواهد شد. بنابراین نواحی حفاظتی که بعداً مناطق حفاظت شده نامیده شد به وجود آمد. در این مناطق شکار ممنوع بود مگر آنکه مجوز لازم از شورای شکار گرفته شود.
* ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
آذری مینویسد مراتع و جنگلهای واقع در مناطق حفاظت شده تابع محدودیتهایی بود که از سوی شورای شکار و وزارت کشاورزی و منابع طبیعی اعلام شده بود و با تصویب قانون شکار و صید در سال ۱۳۴۶ و تأسیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مفاهیم پارکهای ملی و مناطق حفاظت شده به روشنی تعریف گردید.
آذری در ادامه توضیح میدهد که تا قبل از تأسیس سازمان حفاظت محیطزیست در سال ۱۳۵۰، حدود ۶ پارک ملی و ۳۵ منطقۀ حفاظت شده شکل گرفت. بدین ترتیب حدود هفتاد سال پیش، ترسیم این مرزها با انگیزه ایجاد امکان حفاظت با توجه به محدودیتهای موجود، محیطزیست مورد حمایت و حفاظت را به نام محیطزیست معرفی کرد و چهار طبقە حفاظتی با نامهای پارکهای ملی، پناهگاههای حیاتوحش، مناطق حفاظتشده و آثار طبیعی ملی تعریف و ردهبندی شد.
* جهان مدرن و محیطزیست
این پژوهشگر در ادامه مینویسد در کشور تمام تلاش براین بود که مناطق حفاظت شده با ملاکهای جهانی و حتی نامهای رایج منطبق شود که در ایران آنها با نام مناطق چهارگانۀ محیطزیست شهرت دارند. اما این مرزها هرگز نیازی به انطباق با زیستبوم تاریخی جامعۀ پیرامونی در خود ندیدهاند؛ اگرچه این ظهور صنایع و شهرهای مدرن و نیازهای فزایندهاش بود که محیطزیست را متأثر میساخت.
این نویسنده در جمعبندی این پژوهش به این موضوع اشاره میکند که آنچه در تعیین مناطق چهارگانه، به عنوان تهدید نهایی معرفی و توسط مرزها تهدید شد عمدتاً فعالیتهای جامعۀ روستایی بود. جامعهای که به واسطۀ همین اعلان جنگ، خود را برای گسترش مرزهای جغرافیایی و مرزهای بهرهبرداریاش حریصتر کرد، جدالی که تاکنون برای تعیین حدود مرزها از دوسوی این جبههها ادامه دارد. موقعیتی که در میانه نبرد قانون و منافع نابودی محیطزیست در همە ابعاد و شاخصهایش را هدف گرفته است.
انتهای پیام/